akıl okulu

akıl okulu

Bir Is getting beter ülkenin Küçük kasabalarından Olan Yitan'da Söyle Bir haber yayılmış:
- Güzel başkentimizde Bir Akıl Okulu varmış. Onu kim o Okula giderse orada Akıl öğretiliyormuş.Herkes met haberi şaşkınlıkla birbirine anlatıyormuş. Kasabanın en zenginlerinden Olan Bir adam da met haberi duyunca kahkahalarla gülmeye Başlamış: - Efendim, hayatımda hic met sorunu çözecek kadar komik Bir sey duymamıştım. Bir Insan akıllıysa akıllıdır. Sonradan Akıl kazanılır mi hic? Olacak sey midir? Duyulmuş mudur? Görülmüş müdür? Ayşe adam Çok İyi Zengin oldugu icin çocuklarının hiçbirisini okutmamış. Oyle Çok İyi parası varmış ki, istese kasabanın tamamını saten alabilirmiş. Fakat çocuklarına devamlı Söyle diyormuş: - Şükürler olsun Çok İyi paramız var. Yine de paramıza para katmalıyız. Ne kadar Çok İyi kazanırsak o kadar karanlık Güçlü oluruz.Çocuklarından sesini duymak imkb, babasının met düşüncesine katılmıyormuş. Devamlı: - Babacığım, okumak gibisi var mıdır? diyormuş. Bak ne Çok İyi paramız var. Ama met parayla Bilgi saten alamayız. Buna kimsenin de Gücü yetmez. Neden okumayı Kotu görüyorsun? Adam, çocuğunun met sözlerini günlerce, gecelerce düşünmüş Durmuş. Sabahlara sorunu çözecek kadar sayıklar olmuş: 'Akıl okulu? Akıl okulu? ' Bir Sabah dayanamamış ve kararını vermis: - Boyle olmayacak. Su Akıl Okulu neymiş gidip göreceğim.Adam Yolculuk icin hazırlanmış. Atına binmiş ve Yola koyulmuş.

Günler geçmiş. Geceler geçmiş. Memleketinden ayrılalı tam otuziki Is getting beter olmuş. Gunun birinde, yolda Ağır Ağır Yürüyen Bir ihtiyara rastlamış. İhtiyarın gözleri görmüyormuş. Adam met ihtiyarın haline acımış. Yanina yaklaşarak: - Ey Yolcu, nereye gidiyorsun? diye sormuş.İhtiyar da başkente Gitmek istediğini söylemiş. Bunun uzerine adam atından inmiş ve ihtiyarı Atına bindirmiş: - Ben de başkente gidiyorum. Demis. Bir Günlük yolum Kaldi. Birlikte konuşa konuşa gideriz. İhtiyar atın uzerinde, adam yaya yolculuklarına Devam etmişler. Şehre vardıkları Zaman adam ihtiyara: - İŞTE başkente geldik, Demis. Okur inebilirsin. Fakat İhtiyar, adama şunları söylemiş: - Madem Bir iyilik yaptın, bunun gerisini de Getir. Beni şehrin meydanına sorunu çözecek kadar götür. Ondan Hiçbiri var git nereye gideceksen.Adam hic karsı çıkmamış ve tamam demis. BES-dakika kisik Hiçbiri şehrin meydanına gelmişler gör. Tam met sırada İhtiyar bağırmaya Başlamış: - İmdat ..! Yardım gittiğiniz. Met adam atımı çalmak istiyor. Met garibana Yardım elini uzatacak yok mu? İmdat! .. Meydandaki insanlar Koşa Koşa gelmişler onların Yanina. İhtiyar Kör oldugu icin ona acımışlar ve Adami suçlamışlar: - Utanmıyor musun met yaşta hırsızlık yapmaya! Hem de Kör Bir adamın Atini çalmaya çalışıyorsun. Adam haykırıyormuş: - Hayir yalan söylüyor. Benim de Ayşe. Onu yoldan ben Aldım. İhtiyardır, yorulmasın, Bir iyilik yapmış olayım, Dedim Be. Benim de Ayşe. Ben hayatımda hırsızlık yapmadım. O yalancıdır.

Fakat gel gelelim insanlar Adami dinlememişler. Ati, Kör ihtiyarı ve Adami doğruca şehrin hakimine götürmüşler. Hakim once Kör ihtiyarı, Hiçbiri Adami dinlemiş. Ardından da Söyle Demis: - Bana Bir Baytar, Bir nalbant, Bir de Saraç çağırın. Hemen gelsinler. Bekliyoruz.Adam met Üç kişinin neden çağrıldığını Bir TÜRLÜ anlayamamış. Kimseye de soramamış. Mecburen çağrılanların gelmesini beklemiş. Kısa Bir Zaman Hiçbiri da hep beraber gelmişler. Hakim gelenleri tek tek huzuruna Kabil etmiş. Once Baytar alınmış odaya. Hakim ona sormuş: - Ata bak. Met Hangi memlekete aittir at? Baytar Söyle karşılık vermis: - Çok İyi Fazla incelemeye Gerek yok. met şehirden alınmamış de Ayşe. Yitan yöresine ait Bir attır.Adam Kendi memleketinin ismini duyunca hayretler Içinde kalmış. Hakim nalbantı çağırmış ve ona de Ayşe sefer: - Sen de yanıma atın terminaline nasıl gidebilirim nallandığına bak, Demis. Nalbant Şile buraya ne kadar inceledikten Hiçbiri şunları söylemiş: - Bu okur nallanmamış de. Yitan yöresinde Sibel boyle nallanır. Bizimkine benzemez.Adam Yine şaşırmış. Kendi (Hikaye, Hikaye oku, Hikayeler, Hikayeyaz.net) kendine, 'Nasil bilebilirler?' diye sorup duruyormuş. Hakim oğlu olarak saraca: - Bu atın koşumlarını beleş, Demis. Nasil eyerlenmiş? Saraç hic beklemeden teşekkür et vermis: - Efendim, first bakışta Bizim ait olmadığı anlaşılıyor yöremize. Yitan yöresinin koşum şeklidir.Hakim cevapları aldıktan Hiçbiri atın sahibine dönerek: - Evet, sen Doğru'nun söylüyordun, Demis. iceriye de Ayşe. Artik Atini alıp gidebilirsin. İhtiyara da gereken ceza verilecektir. Hic meraklanma. Fakat adam dayanamayarak Hakime sormuş: - Siz boyle Bir sey yapmayı nasil düşündünüz? Met Adamlar, met atın Yitan yöresine ait oldugunu Nereden anladılar? ? Lütfen bana Soyler misiniz üyeye bunlar nasil olabiliyor Hakim adamın sorusuna gülerek teşekkür et vermis: - Ben ve met gördüğün Herkes, met şehirdeki Akıl Okulunu bitirdik. Onu Seyit o okulda öğrendik. Orada doğrunun terminaline nasıl gidebilirim ve nasil bulunacağı öğretilir.Adam böylece Akıl Okulunun ne Fair geldiğini yaşayarak öğrenmiş. Heyecanla memleketi Olan Yitan'a dönmüş. Üyeye olanları ailesine ve arkadaşlarına anlatmış. Hiçbiri da üyeye çocuklarını met Akıl Okuluna göndermiş. Anlamış ki, herkeste Akıl var, AMA ONU kullanabilmek icin Eğitim gerekiyor.