"Dünyada
şimdiye kadar başka milletlerin Birlik kurdukları ve yüzyılları
beraberce yaşadıkları görülmüştür.Bizim, kurmak istediğimiz birliğin
tarihte geçmişi olan birliklerin en üstünü olmasını isteriz."
ATATÜRK
Evet!
Gazi Mustafa Kemal Paşa; "Tarihte görülmüş birliklerin en üstününü"
kurmak amacındaydı! Bu fikri, vicdanında bir sır gibi saklıyor, bütün
hareketlerini o noktayı hedefleyerek gerçekleştirmeye çalışıyordu.
Ama her şeyin bir zamanı vardı.
1923 yılı Mustafa Kemal Paşa'nın en yoğun yılı idi.
Zafer kazanılmış ama barış kurulamamıştı.
Lozan görüşmeleri kesilmişti.
TBMM'de milletvekilleri, zaferle adeta sarhoşlaşmışlar; olmayacak şeyler
istemeye başlamışlardı.Lozan'da bir sıkışma olur olmaz:"Gidip Selanik'i
alıverelim, akılları başlarına gelsin" gibi mantıksız fikirler ileri
sürüyorlardı.
TBMM ikiye bölünmüştü.Kendilerine ikinci grup adını verenler, tutucu bir
politika izliyorlar;kuşku içinde yaşıyorlar; her öneride kendileri
aleyhinde bir muzırlık aradıkları için,işleri uzatıyorlardı.
Vb...,Vb..
Mustafa Kemal Paşa yeni bir toplum yaratmak humması içindeydi.
"Büyük Türk Devletleri Birliği" idealini de askıya almamamıştı.Bu
idealine ulaşan yolların üzerindeki İran ve Afganistan şahlarına sıcak
mesajlar gönderiyor; Türkiye'nin o yokluk günlerinde İran'a:UÇAK hediye
ediyor;Afganistan şahına, yalnız "Selam-ı şahanelerini" göndermekle
kalmıyor, en değerli doktor,mühendis ve askerlerini gönderiyor;
Afganistan'a bürokrat temel hazırlıyordu.Çünkü bu iki
devlet,-yalnızca Türkiye'nin komşuları değil-Türkistan yolu üzerine
kurulmuş iki muazaam köprü
idiler.....Bu iki köprü
devlete o kadar önem veriyordu ki,Tahran ve Kabil elçiliklerine;
insanlarla dostluk kurmada en yüksek mertebeye erişmiş şair Yahya Kemal
Beyatlı'yı Tahran'a; Memduh Şevket Esendal'ı kabile göndermiştir.
İMKANLARI YARATAN ADAM
Mustafa Kemal Paşa, "imkanlarını kullanan" değil "imkalarını yaratan"
yapıda bir devlet adamı idi.Nitekim, Türkiye'nin Kuvay-i Milliye
ordusunu bu cevheri ile yaratmış ve kullanmıştır.
Yedi ay boyunca bütün yetkilerini şahsında toplayarak bir "Savaş
vergisi" çıkarmış, insan varlıklarının üçte birini , halktan toplamış ve
yarım yırtık bir düzenleme ile düşmana son darbeyi vurmuştur!
Düşman Artık denize dökülmüş,Vatan kurtulmuştu ama ülke de
yanmış yıkılmıştı; insan tükenmişti! 1919 1920 1921 1922 yıllarında
bütçeleri bile yoktu.1923 yılında yapılan bütçenin dış alımı 145 milyon
lira , dış satımı 65 milyon liraydı.Vatandaştan alınan vergi ile
birlikte bütçe yüzde 40 açık veriyordu.Enflasyon: yüzde 250 idi.
İşte böyle imkansız bütçeden 1924 yılında 200.000 lira
tahsisat ayrılmış ve Türkiyat Enstitüsü kurulmuştu! (200.000 lira,
200.000 altın'ın karşılığıdır).Mustafa Kemal paşa, yok canından, işte bu
koşullar içinde "Büyük Türk Devletleri Birliği" hayali uğruna bu ölçüde
fedakarlık yapmayı göze alabiliyordu!
"Ülkede toplu iğne yok, bu hovardalık de ne?" diye düşünenler olmuştur!
Yalnız düşünenler değil, mırıldananlar, hatta yüksek sesle konuşan ve
yazanlarda.Fakat Mustafa Kemal Paşa, bütün bu eleştirileri duymazdan
geldi, böyle konuşanların haklı olduklarını da söyleyerek hedefine
yürümeyi sürdürdü. Türkistan ve çevresinde ki Türk kaynaklı
toplumların hareketlerini sürekli izledi ve paralel çalışmalar yaptı.
Selanik günlerinden beri vicdanında bir sır gibi sakladığı bu düşünce
artık gerçekleşme yoluna girmeliydi.Ancak, tehlikeli bir fikirdi
bu!Çünkü komşumuz Sovyet Rusya, kendi yönetimindeki bu ülkeler için
Türkiye cumhuriyeti'nin başka emeller beslediğini duyacak olursa; 12 yıl
süren bir savaş zincirinden yeni çıkmış Türkiye Cumhuriyeti için büyük
bir tehlike oluşacaktı! Gazi Mustafa Kemal Paşa "Sessiz ve
derinden" gitmeliydi. Onun için Türkiyat enstitüsü yolunu seçmişti.Bizim
bilim adamlarımız Asya'daki Türk toplulukları arasına girecek,
araştırmalar yapacak; dil, tarih, etnografya çalışmaları sırasında ortak
ilişkiler kuracak ve geliştirecek; bu ilişkilerin sıcaklığından Türkiye
-hem barışta, hem savaşta- yararlanacaktı! Üstelik hiçbir
imparatorluk sürgit değildi. Osmanlı, Avustuya-Macaristan
İmparatorlukları gibi, Sovyetler Birliği de bir gün parçalanabilir; ya
da bu toplumları elinde tutamaz hale gelebilirdi!O zaman, bu
topluluklar, sıcak bir birleşim çevresi bulabilmeliydiler.
KÖPRÜLÜ:"İNANAMADIM DİYOR"
İşte bunun için, o fikir ve açık veren Türkiye Cumhuriyeti 1924
bütçesinden 200.000 lira gibi önemli bir miktarı "Türkiya
Cumhuriyetler Birliği" ideali için kullanıyorlar ve Profesör Fuat Köprülü'ye "Türkiyat Enstitüsünü"
kurduruyordu.
Prof.Fuat Köprülü,
daha sonra o günleri şöyle anlatacaktı:
"Beni görevlendiriken,heyecanlıydı,diyebilirim;çocuğunu okula emanet
eden sevecen bir babaya benziyordu!
-Size önem verdiğim bir görevi veriyorum.Bilgili ve özellikle zeki
arkadaşlarınızı toplayın! Onlara görev verin ; oralara gitsinler,
oradaki insanlarla dostluk kursunlar ve toplumlar arasındaki
benzerlikleri, kültür ve tarih beeraberliğimizi hatırlatarak
canlandırsınlar!Siz onları memleketimize davet edin.Cumhuriyetimizi
yakından görüp tanısınlar.Oralarda gereken araştırmaları yapın, bilime
hizmet edin!Ortak bir tarihten geliyoruz, birbirimizi tanımakta yarar
var!..Hadi göreyim sizi!..
Şevkle çalışmaya başladık.Bir süre sonra ******'ü kaybedince, bu
çalışmalar itibarını kaybetti; hatta engellende denilebilir.**İstanbul
milletvekili ve Profesör Türkgeldi'nin Türk Ocağında verdiği
Konferanstan
Konu: ****** ve Turan (Türk Birliği) 
Ptsi Ekim 04, 2010 4:53 pm
